Infuła to szczególne nakrycie głowy używane przez wysokich rangą duchownych w Kościele chrześcijańskim. Ma kształt wysokiej, ozdobnej czapki z charakterystycznymi dwoma trójkątnymi częściami. Wywodzi się z czasów przedchrześcijańskich, gdzie początkowo była prostą opaską noszoną przez kapłanów. Dziś stanowi jeden z najważniejszych symboli władzy duchownej, szczególnie w Kościele katolickim. Jej noszenie jest przywilejem zastrzeżonym głównie dla biskupów, kardynałów i opatów.
Najważniejsze informacje:- Jest symbolem godności i władzy duchownej
- Pierwsze oficjalne wzmianki pochodzą z 1049 roku
- Składa się z dwóch trójkątnych części i dwóch wstążek
- W Kościele prawosławnym przyznawana jest po 25-30 latach służby
- Występuje w różnych typach, w tym najprostsza wersja - mitra simplex
- Jest elementem stroju liturgicznego o szczególnym znaczeniu hierarchicznym
Co to jest infuła? Znaczenie w krzyżówkach
Infuła krzyżówka to popularne hasło w łamigłówkach, gdzie szukamy nazwy liturgicznego nakrycia głowy. Infuła znaczenie w kontekście religijnym odnosi się do uroczystego nakrycia głowy noszonego przez wysokich dostojników kościelnych.
Ta czapka biskupa krzyżówka jest jednym z najważniejszych symboli władzy duchownej w Kościele. Nakrycie głowy biskupa krzyżówka symbolizuje godność i autorytet osoby ją noszącej.
- Mitra biskupia
- Czapka liturgiczna
- Korona kapłańska
| Mianownik | infuła |
| Dopełniacz | infuły |
| Celownik | infule |
| Biernik | infułę |
| Narzędnik | infułą |
| Miejscownik | infule |
| Wołacz | infuło |
Pochodzenie słowa infuła - skąd się wzięło?
Termin infuła definicja wywodzi się z łacińskiego słowa "infula", oznaczającego opaskę noszoną przez starożytnych kapłanów. W języku łacińskim określenie to używane było już w czasach przedchrześcijańskich. Słowo to przyjęło się w wielu językach europejskich jako określenie liturgicznego nakrycia głowy.
Pierwsze oficjalne wzmianki o mitrze biskupiej krzyżówka pochodzą z bulli papieskiej Leona IX z 1049 roku. Od tego czasu infuła stała się powszechnym elementem stroju liturgicznego w Kościele zachodnim.
Czytaj więcej: Biblijna wieża: tajemnice i lekcje, które musisz poznać!
Jak wygląda infuła?
Charakterystyczną cechą infuły jest jej wysoka, dwuczęściowa konstrukcja. Kształtem przypomina spiczastą czapkę z rozchylonymi bokami.
Na tyle infuły znajdują się dwie długie wstęgi, zwane fanoni, które opadają na ramiona. Całość często zdobiona jest złotymi haftami i kamieniami szlachetnymi.
- Dwie trójkątne części przednie (cornua)
- Dwie wstęgi tylne (vittae)
- Ozdobny pasek środkowy
- Podszewka wewnętrzna
Kto może nosić infułę?
Prawo noszenia infuły przysługuje przede wszystkim biskupom i kardynałom. Dodatkowo mogą ją nosić opaci oraz protonotariusze apostolscy na mocy specjalnych przywilejów. W niektórych przypadkach prawo to otrzymują również wyżsi dostojnicy kościelni za szczególne zasługi.
| Godność kościelna | Prawo do noszenia |
|---|---|
| Biskup | Zawsze |
| Kardynał | Zawsze |
| Opat | Na mocy przywileju |
| Protonotariusz apostolski | W określonych sytuacjach |
Jakie są rodzaje infuł?
Najbardziej podstawowym typem jest mitra simplex, wykonana z białego jedwabiu lub lnu. Jest ona używana podczas mniej uroczystych okazji.
Mitra pretiosa to najbogatsza wersja, zdobiona złotem i kamieniami szlachetnymi. Jest wykorzystywana podczas najważniejszych uroczystości liturgicznych.
Mitra auriphrygiata stanowi formę pośrednią, ozdobioną złotymi haftami bez kamieni szlachetnych. Używana jest w okresach pokutnych i podczas ceremonii żałobnych.
Kiedy używa się infuły?
Infułę zakłada się podczas najważniejszych ceremonii liturgicznych. Jest ona elementem stroju pontyfikalnego podczas sprawowania Mszy świętej.
Istnieją ścisłe przepisy liturgiczne określające momenty nakładania i zdejmowania infuły. Biskup zdejmuje ją między innymi podczas czytania Ewangelii i modlitwy eucharystycznej.
Infuła w innych wyznaniach
W Kościele prawosławnym infuła ma nieco inną formę i jest przyznawana po 25-30 latach służby kapłańskiej. Jej kształt jest bardziej kulisty i nawiązuje do korony cesarskiej.
W Kościołach protestanckich infuła występuje rzadziej i ma prostszą formę. Używana jest głównie w Kościele anglikańskim i niektórych Kościołach luterańskich.
Ciekawostki o infule
Najstarsza zachowana infuła w Polsce pochodzi z XII wieku. Znajduje się ona w skarbcu katedry wawelskiej.
Każdy biskup ma prawo do posiadania trzech rodzajów infuł. Różnią się one bogactwem zdobień i okolicznościami użycia.
W średniowieczu infuła była tak cennym przedmiotem, że często stanowiła zabezpieczenie pożyczek królewskich. Jej współczesne znaczenie wykracza poza kontekst religijny, stając się również elementem dziedzictwa kulturowego.
Infuła - symbol władzy i tradycji Kościoła przez wieki
Infuła to nie tylko ozdobne nakrycie głowy, ale przede wszystkim potężny symbol władzy duchownej, który przetrwał ponad tysiąc lat historii Kościoła. Jej znaczenie wykracza daleko poza aspekt dekoracyjny, stanowiąc znak godności i autorytetu wysokich dostojników kościelnych.
Od prostej opaski w czasach przedchrześcijańskich, przez bogatą mitrę pretiosę zdobioną kamieniami szlachetnymi, aż po współczesne formy - ewolucja infuły odzwierciedla rozwój liturgii i hierarchii kościelnej. Szczególnie istotny jest fakt, że prawo do jej noszenia jest ściśle regulowane i przysługuje wyłącznie najwyższym rangą duchownym.
W dzisiejszych czasach infuła pozostaje żywym elementem tradycji różnych wyznań chrześcijańskich, choć jej forma i zasady użytkowania różnią się między Kościołami. Jej obecność w krzyżówkach i kulturze popularnej świadczy o tym, że jest rozpoznawalnym symbolem, który łączy świat religii z dziedzictwem kulturowym.
Tagi
Udostępnij artykuł
